Δύο πράγματα ευδοκιμούν στην Ύδρα, οι γάτες και το ρομάντσο και ο λόγος είναι απλός. Δεν επιτρέπονται τα τροχοφόρα, οπότε μάταια ο Έλλην οδηγός θα ψάξει αφορμή για να πατήσει το ζωντανό. Όσο για τον έρωτα, είναι γνωστό ότι μέσα στο αυτοκίνητο ανταλλάσσονται οι μεγαλύτερες αβρότητες, ιδιωτικός χώρος αφού. Με το πόδι λοιπόν στα σοκάκια, δηλαδή με το σανδάλι γιατί το μάρμαρο έχει λουστραριστεί μετά την άλωση του νησιού από τους λάτρεις. Τώρα, αν δεν έχετε επιληφθεί, μην στενοχωρηθείτε, από μαγαζάκια άλλο τίποτα, αρκεί να έχετε τον μισθό του μήνα σε επιφυλακή.
Όμως η Ύδρα έχει την γοητεία της, ξεμπαρκάρετε από το ταχύπλοο και γίνεστε ασπρόμαυροι σαν τον Αυλωνίτη που φλερτάρει τις τουρίστριες. Η Βασιλειάδου τραγουδάει Μπριζίτε Μπαρντό και η Λαμπέτη ανοίγει τα παραθυρόφυλλα. Φυσάει αέρας ρετρό, αν βέβαια δεν πιάσετε την γκρίνια για τις καβαλίνες, σήμα κατατεθέν της προκυμαίας διότι εκεί σταθμεύουν τα γαϊδουράκια, το μεταφορικό μέσο του νησιού. Αυτά τα σημαιοστολισμένα ζωντανά είναι ταγμένα στην υπηρεσία του εκδρομέα με τις σαρανταπέντε βαλίτσες, στο μεροκάματο του τρόμου δηλαδή. Όλη μέρα λοιπόν, στο νησί τάκα τάκα τα πεταλάκια, ήχος που θα σας συναρπάσει αν είστε ανοιχτοί στο πρωινό ξύπνημα και έχετε την ώρα του μπρέκφαστ περί πολλού.
Ευτυχώς που τουλάχιστον τα πολεμοχαρή κανόνια της Ύδρας έχουν συνταξιοδοτηθεί από την εποχή των μπουρλοτιέρηδων διότι όπως και να το κάνουμε, άλλο το πέταλο και άλλο ο κανονιοβολισμός. Τώρα πια έχουν συνθηκολογήσει και αράζουν στο λιμάνι, οπότε κανένας λόγος ανησυχίας δεν συντρέχει κατά την αποβίβασή σας στο νησί. Αυτά είναι παλιομοδίτικες μέθοδοι για να σας τρομάξει κανείς, η τιμή ενός εσπρέσο κάνει την δουλειά με λιγότερο θόρυβο.
Και βέβαια μην παραλείψετε την βόλτα σας στα αρχοντικά. Στον τομέα αυτό έχει μεγαλουργήσει ο Κουντουριώτης. Ο ναύαρχος έχτισε ανώγια, κατώγια και κελάρια, η καπετάνισσα έπλεξε τις δαντέλες και ήρθαν και από τις Ευρώπες οι βενετσιάνικοι καθρέφτες και τα μεταξωτά. Αξεπέραστη η θέα από ψηλά και στρατηγικό σημείο για ψιλοκουβέντα. Στην κουζίνα τσιγαρίζεται το κρεμμυδάκι, στην βεράντα σερβίρεται ο καφές, και στην θάλασσα λιάζεται η φρεγάτα. Άφεριμ.
Συνεχίζεται..
Όμως η Ύδρα έχει την γοητεία της, ξεμπαρκάρετε από το ταχύπλοο και γίνεστε ασπρόμαυροι σαν τον Αυλωνίτη που φλερτάρει τις τουρίστριες. Η Βασιλειάδου τραγουδάει Μπριζίτε Μπαρντό και η Λαμπέτη ανοίγει τα παραθυρόφυλλα. Φυσάει αέρας ρετρό, αν βέβαια δεν πιάσετε την γκρίνια για τις καβαλίνες, σήμα κατατεθέν της προκυμαίας διότι εκεί σταθμεύουν τα γαϊδουράκια, το μεταφορικό μέσο του νησιού. Αυτά τα σημαιοστολισμένα ζωντανά είναι ταγμένα στην υπηρεσία του εκδρομέα με τις σαρανταπέντε βαλίτσες, στο μεροκάματο του τρόμου δηλαδή. Όλη μέρα λοιπόν, στο νησί τάκα τάκα τα πεταλάκια, ήχος που θα σας συναρπάσει αν είστε ανοιχτοί στο πρωινό ξύπνημα και έχετε την ώρα του μπρέκφαστ περί πολλού.
Ευτυχώς που τουλάχιστον τα πολεμοχαρή κανόνια της Ύδρας έχουν συνταξιοδοτηθεί από την εποχή των μπουρλοτιέρηδων διότι όπως και να το κάνουμε, άλλο το πέταλο και άλλο ο κανονιοβολισμός. Τώρα πια έχουν συνθηκολογήσει και αράζουν στο λιμάνι, οπότε κανένας λόγος ανησυχίας δεν συντρέχει κατά την αποβίβασή σας στο νησί. Αυτά είναι παλιομοδίτικες μέθοδοι για να σας τρομάξει κανείς, η τιμή ενός εσπρέσο κάνει την δουλειά με λιγότερο θόρυβο.
Και βέβαια μην παραλείψετε την βόλτα σας στα αρχοντικά. Στον τομέα αυτό έχει μεγαλουργήσει ο Κουντουριώτης. Ο ναύαρχος έχτισε ανώγια, κατώγια και κελάρια, η καπετάνισσα έπλεξε τις δαντέλες και ήρθαν και από τις Ευρώπες οι βενετσιάνικοι καθρέφτες και τα μεταξωτά. Αξεπέραστη η θέα από ψηλά και στρατηγικό σημείο για ψιλοκουβέντα. Στην κουζίνα τσιγαρίζεται το κρεμμυδάκι, στην βεράντα σερβίρεται ο καφές, και στην θάλασσα λιάζεται η φρεγάτα. Άφεριμ.
Χαρά Γιαννοπούλου
1 σχόλιο:
Πραγματικά υπέροχο νησί, με μοναδικό χαρακτήρα. Έχει κάτι μαγικό!!!
Δημοσίευση σχολίου