Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σπέτσες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σπέτσες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

* ΣΠΕΤΣΕΣ *





Η απόβαση στις Σπέτσες, πώς να το κάνουμε, έχει τον ενθουσιασμό της. Μπαίνουμε στο θαλάσσιο ταξί και με το που ανάβει η μηχανή και το κύμα αφρίζει, βλέπω δίπλα μου την Μπουμπουλίνα να ξετυλίγει το λάβαρο. Λίγο παραπάνω θάλασσα από το όριο, αν είσαι της στεριάς, την πληρώνεις. Ο καπετάνιος κατεβάζει τα μπαγκάζια και η Ντάπια κάνει κύκλους, αλλά μέχρι το σπίτι ο αέρας είναι φρεσκαδούρα και ξαναφέρνει το χρώμα το σωστό στο μάγουλο.


Η διαδρομή, ανηφορικά μιλώντας, παίρνει έναν περιηγητικό χαρακτήρα καθώς περνάμε από την πλατεία του Ρολογιού. Είναι η ώρα που ο Παπαγιαννόπουλος ο Μέγας τσιμπάει ψήφους για τον Γκόρτσο. Με τις πιθανότητες μοιρασμένες, Πέρα ή Δώθε Παναγιά, κουβέντα να γίνεται, φτάνουμε στο σχολείο. Εδώ, όπως είναι ευρέως γνωστό, φοίτησε η Καρέζη, με σκοπό το μάστερ, μέχρι που χώθηκε στην βιβλιοθήκη του Κασσανδρέικου να συλλέξει γνώση. Τελικά συνέλεξε σύζυγο με προοπτικές.

Όμως για την ώρα η Τζένη διαβάζει για να γλιτώσει τον μισθουλάκο, δεκαετία του εξήντα αυτά, κι εμείς, με το απόγεμα προχωρημένο κατεβαίνουμε στο Ρούσσο για καφέ.  Μπροστά το λιμάνι και στα πόδια μας το χταπόδι που πρόλαβε να γίνει βοτσαλωτό πριν μπει στην κατσαρόλα. Παραταγμένα κατά μήκος και τα κανόνια, αλλά από μπαρούτι τίποτα, γιατί ακόμα δεν έχει γίνει ο γάμος στο νησί.






Ώσπου να πέσει ο ήλιος, οι Σπέτσες μυρίζουν γιασεμί, καρύδα και ψάρι στο τηγάνι. Υπάρχει και μια ιδέα από εξάτμιση από τα μηχανάκια που σφυρίζουν στα στενά. Αυτοκίνητα όμως δεν μπαίνουν στο νησί. Η προκυμαία πάλι είναι για καταστάσεις παλιομοδίτικες. Αμαξάκια πάνω κάτω στο παλιό λιμάνι, με κουδουνάκι στον ίδιο τόνο με το φλοίσβο. Αλλά με το πόδι είναι αλλιώς, το φεγγάρι περπατάει πιο αργά κι έχει πράγματα να πει.








Στο μεταξύ, μετά τον Άγιο Μάμα, η βόλτα συνεχίζεται κάτω από τα παράθυρα του Κωνσταντάρα που κανονίζει την προεκλογική συγκέντρωση του ανεψιού. Ογδόντα δραχμές το κεφάλι. Αλλά ο Γκόρτσος έχει μεγάλο ρεύμα. Και η ανάγκη βγάζει τη φαεινή ιδέα. Κι ενώ οι φραγκοσυκιές φυλάνε τα αρχοντικά, η Τζένη δέχεται τον συμβιβασμό για νυφικό γιαλαντζί,, για χάρη του μπαμπά της που ψωμί δεν έχει να φάει θέλει να μπερδεύεται με τα πολιτικάντικα. Μεγάλη η αγάπη του πατέρα βέβαια αλλά εδώ συντρέχει και έρως στο σενάριο.




Ωστόσο, σαράντα κύματα θα περάσει το αίσθημα ώσπου να γίνει αντιληπτό, μιάμιση ώρα ταινία. Τι μπάνια, τι αντιζηλίες, τι χασάπικο αξέχαστο η Καρέζη. Μέχρι και στην σπηλιά του Μπεκίρη θα δώσει στίγμα, κοντά στην παραλία, στους Αγίους Αναργύρους. Δυό εισόδους έχει η σπηλιά, μια τρύπα από την στεριά και μια βουτιά από το νερό. Από τη θάλασσα μπήκε το ζεύγος και αντιφέγγισε στον προβολέα το μαύρισμα της Τζένης. Κι εκεί που ο κύριος Μαντάς πήρε φόρα, οπισθοχώρησε άτακτα την τελευταία στιγμή. Θαρραλέα πολιτική καριέρα στον ορίζοντα.



Όμως οι Σπέτσες είναι με τη μεριά του έρωτα, γι αυτό η ένωση εις σάρκα μία θριάμβευσε στο τέλος. Ο μέλλων υπουργός ναυτιλίας συνήψε γάμο εκ συμφέροντος κατά βάση αλλά στο τέλος το αγάπησε το κορίτσι διότι ήταν ρομαντική φύση κι ας είχε πλούσιο θείο.


Έτσι έγινε φίρμα το νησί αλλά και η Δώθε Παναγιά που πιθανώς έδωσε και την αποφασιστική ψήφο. 

Χάπι εντ





Χαρά Γιαννοπούλου