Το
Κουφονήσι ανήκει στην κατηγορία των Κυκλάδων που ταξιδεύεις νύχτα για να
κερδίσεις την μέρα, οπότε η αποβίβαση γίνεται όταν το νησί κοιμάται. Στο λιμάνι
λοιπόν μπαίνετε με φεγγάρι και νυχοπατώντας για να μην ταράξετε την πανίδα του
νησιού, έναν σκύλο δηλαδή στο καλώς ήρθατε και τον γρύλλο που το πάει μέχρι τα
χαράματα.
Εδώ η
νύχτα έχει την ομορφιά της γιατί το στερέωμα είναι ορατό με γυμνό μάτι, ό, τι
χρειάζεται για να μετρήσετε τα αστέρια μέχρι τελικής πτώσης. Ένα, δύο, τρία και
μπαίνετε σε πεδίο διαλογισμού. Αυτό είναι κιόλας το μυστικό του νησιού, μια
διαπιστωμένη γη της επαγγελίας για καλοκαίρι με όλη του την ζάχαρη.
Το πρωί, η Χώρα ξυπνάει σαν την γάτα, δηλαδή ναι μεν, αλλά μπορεί και να το
μετανιώσει και τα παντζούρια να κρατήσουν λίγο ακόμα. Άλλωστε δεν συντρέχει
λόγος ανησυχίας. O ήλιος θα σηκωθεί κατά την ρουτίνα του και η θάλασσα θα κάνει
το τέμπο της, εδώ δεν είναι για να μετράτε τις ώρες, μόνο τα κύματα.
Στo μεταξύ, στης Σοφίας, τα αβγά ρίχνονται στο τηγάνι και κάτω από την ψάθα
μπαίνουν τα μεγάλα ερωτήματα, Ιταλίδα ή Άμμος. Απόμερα ή πάνω στο χωριό. Περί
παραλίας το δίλημμα, αλλά μην φανταστείτε, η διαφορά παίζεται σε τόνους
γαλάζιου, λευκού. Σε αυτά τα νερά θα ξαναβαφτιστείτε, το τρικολόρο του μπλε
είναι παραπάνω από ό, τι έχετε κατά νου. Ακόμα και τα κυκλαδίτικα μποφόρ δεν
είναι αρκετά για να ταράξουν την τριχρωμία. Μόνο ένα αλέρτ βγαίνει πού και πού
για τις ομπρέλες, που συνήθως εντοπίζονται στην παρακείμενη Νάξο.
Το παίρνετε λοιπόν με το πόδι για την Ιταλίδα με σκοπό να σιγοψηθείτε κι ας
γράφει η νιβέα πενήντα, οι καλές συνήθειες δεν κόβονται. Αν έχετε πάρει και
καμιά τραγανή πιτούλα από τον φούρνο της Χώρας δεν τα μαζεύετε με τίποτα από
την παραλία. Το νησί δεν τραβάει το καλοκαίρι από τα μαλλιά, αφήνει να πέσει ο
ήλιος με το πάσο του και μετά ανάβει τα φώτα να γλυκάνει τα στενά.
Βόλτα στα σοκάκια λοιπόν, απογεματάκι και μάλλον ο Άη Γιώργης θα έχει γάμο,
ίσως ακούτε κιόλας τα βιολιά της νύφης. Φαίνονται οι οργανοπαίκτες και μια ιδέα
από τα λουλούδια της. Αν νικήσετε την περιέργεια, η περίσταση είναι βέβαια
πειρασμός, και συνεχίσετε, θα κάνετε τον κύκλο της Χώρας και πριν το πάρετε
είδηση θα ακούσετε στον πολιούχο το η δε γυνή. Μόλις αντιληφθήκατε ότι το
χωριό είναι μια σταλιά γι΄ αυτό και δεν ευδοκιμούν εδώ οι μεγάλες φούριες.
Ρήματα όπως τρέχω, επιταχύνω, επισπεύδω τείνουν να διαγραφούν από την
βιβλιογραφία του νησιού.
Όλα είναι μαζεμένα γύρω σας. Ο Μύλος για τον καφέ, το Σχολείο για τα ποτά,
το Καρνάγιο για τα ρακόμελα και η Στροφή για το καλύτερο σουβλάκι στο χέρι.
Έτσι έχουν τα πράγματα στο Κουφονήσι, τη μέρα μεσοπέλαγα αρμενίζω και το
βράδυ να γλεντάς δεν είναι κρίμα και να παίζεις με το κύμα.
Όσο για τον γυρισμό, υπολογίστε στα μποφόρ του Αιγαίου για κανένα απαγορευτικό
απόπλου αν και η ναυσιπλοΐα δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Όμως μην χάσετε την
ελπίδα, η επίκληση στον μάγο του νησιού μπορεί να σας δώσει μια προοπτική.
Χαρά Γιαννοπούλου
